Dag 12, Big White - Revelstoke

Na weer een ontbijt op de kamer hebben we uitgecheckt. Het weer zag er leuk uit, dus de auto in naar de Westridge, ski's aan en gaan. Het ging lekker en al snel gingen we voor zwart. Jan had een mooie uitgezocht die volgens de informatie op de tv geprepareerd was, dus dat moest lukken. Helaas is prepareren hier blijkbaar een relatief begrip, want in dit geval betekende het dat alleen de onderste helft geprepareerd was en om daar te komen moet je eerst de bovenste helft doen. Serieuze buckels, maar wij avonturiers deden dat gewoon en tot onze stomme verbazing zonder noemenswaardige problemen. We hadden er zelfs nog lol in ook. Apetrots op ons zelf kwamen we bij het onderste stuk wat vervolgens een eitje leek. Een paar pistes later ging bij mij echter weer het knopje om en niets lukte meer. Zelfs op groene pistes stond ik te stuntelen. Wat mopperig hebben we besloten tot een vroege lunch in de White Christal Inn om daarna maar naar de auto te skiën en naar Revelstoke te gaan.

Achteraf was het niet zo'n slechte zet, want Revelstoke was verder dan we dachten. Wel een heel relaxte rit over een aardige weg. Om een uur of 5 kwamen we aan bij de Peak's Lodge, welke ons aangenaam verraste. Weliswaar een heel klein kamertje van sobere kwaliteit, maar de vriendelijke ontvangst door de half Nederlandse eigenaar (moeder komt uit Ulvenhout) maakte alles goed.

Na een heerlijke douche met bruin water zijn we opgefrist in de bar gaan zitten.Lekker op de bank bij de (nep)open haard. We meldden nog even dat onze kamerdeur (=buitendeur) niet op slot ging, maar dat zou hij nog wel uitleggen, dat was Canadian, het kon geen kwaad als hij open was. Het plaatselijke bier smaakte uitstekend en toen we wat wilden eten werd er gevraagd of we dat boven in het restaurant of hier beneden wilden doen. Wij hadden een tafeltje beneden in gedachten, maar het meer dan heerlijke eten werd gewoon op de salontafel geserveerd. We hadden een heerlijke biefstuk en kun je bij ons kiezen uit rare, medium of well done, hier heb je wel 7 varianten van schoenzool tot vrijwel koud. Het smaakte uitstekend en toen we al een paar happen op hadden kwam de kok nog naar beneden hollen met een schaal gamba's want die was hij vergeten.

Bij aankomst hadden we al gemeld dat we wilden gaan snowmobielen morgen en dat was geen probleem. Hij zou Pat, de buurman die snowmobielverhuurderder is, wel even vragen of hij even langskwam vanavond. Meestal als je iets wilt moet je er zelf achteraan, maar hier komt het naar je toe. Om 9 uur zou hij er zijn, maar wie er ook kwam, geen Pat. Ruim een half uur later kwam hij toch gehaast binnen en verontschuldigde zich. Hij was "still on Alberta time". Volgens ons is dat de meest gebruikte smoes hier in de omgeving, maar dat geeft niet. Wij hadden ons prima vermaakt met het bekijken van de fotoboeken van de Lodge en de omgeving die op tafel lagen. Even vluchtig met Pat doorgenomen wat we wilden en hij zei: "Ok, dat en dat is mogelijk, kost ongeveer zoveel. Tot morgen half 10".

Na een heerlijke fles wijn (Canadese wijn is verrassend goed) prima geslapen.

Volgende dag